А я развешаю па сценах цішыню…
Хачу спакою, а не адзіноты.
Не напішу табе, не пазваню.
Дарэмна ўсе. Я забываю, хто ты.
Звару гарбату, музыку ўключу
І ў роздумах, пад Баха ці Шапэна,
Ні чуць цябе, ні бачыць не хачу.
Ты – за кулісы! Ну а я – на сцэну!
Ах, толькі б зноў цябе не падпусціць
К сабе. Няхай лепш ложак мой пустуе,
Чым з тым жыцце навекі раздзяліць,
Хто дзень за днем віном хлусьні частуе.
І я развешаю па сценах цішыню…
Хачу спакою, а не адзіноты.
Не напішу табе, не пазваню.
Дарэмна ўсе. І я забуду, хто ты.
***
© Copyright: Екатерина Ровдо, 2015
Свидетельство о публикации №115071008792
Свидетельство о публикации №115071008792
Рецензии