Бы ў невядoмыя сусветы
Глядзіш на фота ты ў чаканні.
Святлом душы твой твар сагрэты
І ажыўляе зноў жаданні
І хочацца цябе абняць,
Каб ты змагла забыць трывогу,
Хвіліны шчасцем напаўняць
І ўбачыць зорную дарогу...
Дарогу, на якой цябе
Каханне стрэне ў дастатку
І любы твой, які табе
Адданы будзе без астатку!
Ты толькі, сонейка, павер
Што час любыя лечыць раны
І, што багамі мы цяпер
Каб быць шчаслівымі абраны!
Бясконца я магу глядзець
Полошча ветрык як хусцінку,
Бясконца сэрца будзе млець
Як стрэне спрытную ліцьвінку!
Да фота сястры
© Copyright: Станислав Шастак, 2015
Свидетельство о публикации №115070307081
Свидетельство о публикации №115070307081
Рецензии