Так смутна без цябе, так цёмна і тужліва...
І полымя душы патухла, не гарыць.
На сэрцы штось скрабе балюча, жаласліва -
То думка, што з табою мне не быць.
І затухае дзень,устаўшы ў хмарах рана,
Без планаў яго ход не паскарае крок,
Бо лёсу не майму багамі ты аддана -
То розуму майму яшчэ адзін урок!
Ды з часам, веру я, аціхнуць боль, пакуты,
Як толькі перайму твой малахітны зрок.
Ты ведай, што душой я да цябе прыкуты
І жыць буду табой, гаданням назнарок!
Абяцанне
© Copyright: Станислав Шастак, 2015
Свидетельство о публикации №115062800882
Свидетельство о публикации №115062800882
Рецензии