На сенакосе

            Вось,  вось  пачнецца  касавіца,
            Паспелі травы, ўсім не  спіцца,
            Люд  закрывае  свае  дыркі ,
            У  майстэрнях, ладзяцца  касілкі
І вось  прыйшоў, той дзень чаканы,
Высоткі  косяцца,  курганы,
Пасля  пакосяцца  нізіны,
Дзе ўчора  шчэ раслі  лазіны.            
             Вось  трактара,  за  імі косы,
             Вітаюць  раннія  іх  росы,
              А кветкі  траваў,  гнуць  галовы,
             Касілак  звон,  чуваць  сталёвы.
Ідуць  касілкі   грамадою,
Трактара  едуць чарадою,
Па  аднаму, а то па пары
Быццам  па  небу,  плывуць  хмары. .
            І  жыва  косяць  травы  косы,
            За   імі  роўныя  палосы,
            Я  помню час  той, тое  ранне,
            І  вельмі  смачнае  сняданне.
А  вось  і  сонца  выйшла   ўрору,
І па  ўсяму  таму   прастору,
На  травы  лье,  свой  свет  яскравы,
Каб  сохлі ,  скошаныя  травы .
            А  сколькі смеху  тут,  раздолле,
            І  жартаў , штурхання , сваволля ,
            Хутка  абед, ужо не  ўстрымацца
            Бягуць  у  Дэйму  ўсе  купацца.
А  ў той вадзе, ну я не знаю,
Там  пяць  хвілін,   падобна  раю,
Пазнаць  мне  гэта   ўсё    прышлося,
Калі  я  быў  на  сенакосе!