У грыбах

Выхожу  з  хаты,  каб  нікога 
Не  вяла ў лес,  яшчэ  дарога
Каб я  адзін, па  ёй  з кашом,
Шоў   за  грыбамі   ціхачом
            А лес стаіць   яшчэ маўклівы
            Як  добра ў лесе,  я шчаслівы
            Над  лесам  сонца,  круг  чырвоны,
            Усіх   дрэў   асвечвае  кароны
Якія   хвоі,  тут дубы,
Чаго  не  ўбачыш  у  бары
І  быццам   скрыпкі   ці  цымбалы
Пяюць  кварталы  і  прагалы
            Гудзіць  па  лесу  пагалосак
            Людзей  тут  многа,  з разных  вёсак
            Згубіўся  хтось,  сваіх   шукае
            І па  імёнах  іх,  гукае
Народ  рунуе   баравіны
І  ёсць тут  бабы  і  мужчыны
Шнуруюць  хлопцы  і  дзяўчаты
Усе  падымаюць  мох  лахматы
            А   хтосці   поўзае,  прыгнецца
            Тут  клад  грыбоў,  яму  здаецца
            І так  старанна  ўсё  шукае
            Што  кажды  кусцік  падымае
То   верасок,   грабе  хвілінку
Падыме  гляне  пад  дравінку
 А  хтосці   ходзіць тут  часамі
І  ўсё  любуецца  лясамі
           Найшоў  я  неруш,  дзе  не ступала
            Нага  і  вока,  не  зірала
            І  не  паверыш  пэўна  ты
            Кругом   грыбы,  як   капыты
Свае   раскрыўшы   парасоны
Стаяць, як   царскія   персоны
А  хтось  пад  лісцікі  і  лапкі
Хавае   спеленькія  шапкі
            Стаю, любуюся  я  імі
            Шукаю  і  лічу   вачымі
            Яны ж   мне  разум   аднімаюць
            Мяне  аж   дрыжыкі   хапаюць
Вось  грыб  вялікі,  паўнацелы
Напэўна  гэта  будзе  белы
Стаяць  тут  кучамі,   радамі
Стаю,   любуюся   дарамі