Пахмелле жуткае чакала

У  лес  заходзіць  чалавек, 
Дзе  звяр'я  многа  пражывала
І  спрытна  бегала  між  дрэў
Звяркоў  такіх  нямала
            Вядро  на  землю  ён  паставіў
            Наліўшы  жыткасці,  сам  знік
            Магутны  дзікі  грамадзіла
            Напэўна  лесу  кіраўнік
Падходзіць  ціха  да  вядзёрка
Са  смакам  доўга  позіраў
Вагаўся  ён,  але  нарэшце
Што  там  было,  пакаштаваў
            Пасля  смялей  лізну  з  вядзерка
            Было там  хмельнае  віно
            Пасля  ўсе  зверы  наляцелі 
            І  з  ім  лізалі  заадно
А  налізаўшыся  ўся  стая
Заснула  мірна  на  зямлі
Пахмелле  жуткае  чакала
Яны  ўсе  звязаны  былі
            Дык   вот,  да  выніку  такога
            вядзе,  дармова   дапамога
            І  ведайце,  калі  вам  дзядзя 
            Даў  руб,  чакай  чагосць  дурнога


Рецензии