Самае прыгожае,
Сэрца заварожана.
Пачуцці - адчыненыя дзверы,
Але няма даверу,
Я табе не веру,
Каханне не змерла,
А я яго ў труну...
ПРЫПЕЎ:
Забароніла сабе каханне да цябе назаўжды,
І цяпер ня ведаю як далей мне жыць - падкажы.
Пакахай мяне, мой любы, пакахай, пакахай -
І тады ў верасні надыдзе красавік, а лепей - май..
Ты такі як снежань
І няма ўсмешкі
На твары для мяне.
У вачах гуляе
І мяне страчае
Дзіўнае
Хіба "Не"!
Дзе мае прыгожае?
Сэрца замарожана.
Я цябе нягожая…
Мне цяпер усе роўна:
Мой адказ адмоўны.
І размовы няма.
Забаронiла
© Copyright: Шостко Виктория, 2015
Свидетельство о публикации №115052209697
Свидетельство о публикации №115052209697
Рецензии