Мой каханы, мой любы!
Што не тоіш атруты,
Быццам боль і пакуты
Не твае,а мае!
Зноўку вусны надзьмуты,
Не захопіш прыступам.
Праляцяць,
Не заўважыш, гады!
Як за лепшую муку
Будзе ўзяць на паруку
Тую даму,
Якой месца – сны.
Мой каханы, мой любы!
Што стаіш не абуты,
Не адкрыю дзвярэй,
Не прасі!
Каб ты ведаў,
Як Люты*
Абдымае, мой любы,
Сагравае мяне,
Быццам ты!
Каб ты ведаў,
Як сэрца
То маўчыць, то зноў б'ецца.
Мне здаецца, сарвецца!
Калі зведае зноў,
ХТО ёсць ты!
*Февраль
Каб ты ведау...
© Copyright: Виктория Ковель, 2015
Свидетельство о публикации №115051904495
Свидетельство о публикации №115051904495
Рецензии
Музыка гэтых радкоў зачароўвае. Але ж прачытаўшы некалькі розных Вашых вершаў, Вікторыя, разумееш, што руская мова выглядае практычна бездакорнай, а вось па-беларуску ёсць нейкія, на мой погляд, спрэчные моманты. Хаця яны не вельмі канкрэтныя, гэта больш адчуванне, чым упэўненасць. Тым больш, што мова для большасці беларусаў, на жаль, так і не стала роднай. А Вы ў гэтым накірунку прайшлі ўжо шмат. Таму вельмі дзякую і за гэты верш, і за рускамоўныя творы, якія таксама дзякуючы свайму асабліваму лірызму, выглядаюць беларускімі. З павагай,
Юрий Игнатюк 13.06.2015 10:51 • Заявить о нарушении
Юрий Игнатюк 13.06.2015 10:51 • Заявить о нарушении
Юрий, Вы правы! Дело в том, что разговариваю я на русском языке. Так вбился он с годами в мою голову... Наверное, поэтому возникает такая противоречивость от моих стихов. Но... ничего с собой поделать не могу. Я еще на пути обретения себя... Хотя, может, и делать это нужно было в более раннем возрасте... Но... Я думаю, что всё-таки никогда ничего не поздно! Я очень люблю нашу Беларусь! Не государство... а наш край, наш народ, нашу гісторыю, нашу паэзію, нашых пісьменнікаў... А калі быць карацей) Нашу Радзіму!)
Дзякуй Вам, Юрый!
Виктория Ковель 18.06.2015 11:48 Заявить о нарушении
Дзякуй Вам, Юрый!
Виктория Ковель 18.06.2015 11:48 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.