***
Канюшынай і травой...
Нашы песні - не зачахлі:
зноў віюцца нада мной.
Так спявала мая маці,
Шмат у песнях дабрыні.
Бегла сонейка па хаце,
сагравала ва ўсе дні.
І цяпер, калі сцюдзёна
Паміж голых стане дрэў,
Прытулюся зноў да клёна,
каб душу маю сагрэў...
12.09.2014.
Свидетельство о публикации №115051600627
Владимир Михайлович Крюков 19.04.2017 18:19 Заявить о нарушении
Анна Атрощенко 19.04.2017 21:53 Заявить о нарушении