Ёсць у ветра крылы,
А на крылах воля,
А ля волі - мары
Ды яскравы дзень.
Мне б узняцца з ветрам,
Што гуляў у полі,
Апыляў калоссе,
На зямлю глядзеў.
Ды не хоча вецер
Запрашаць у госці,
Аддаваць мне крылы,
Каб я змог ляцець...
Бо ў мяне ля сэрца
Ёсць зямное штосьці,
Што патрэбна людзям
І вясной цвіце.
Што ж ты, дружа, вецер
Прапяеш мне зноўку
Аб маёй Радзіме,
Дзе квітнее май?
Праспяваў мне вецер:
- Ты шануй старонку,
Бы сваю дзяўчыну
На руках трымай.
Мара
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115051003093
Свидетельство о публикации №115051003093
Рецензии