Дзень Перамогi
І кожны куе сваю Перамогу,
Каб позіркам потым акінуць шлях
І раптам адчуць цішыню і знямогу.
У кожнага з нас унутры – вайна,
У кожнага ў сэрцы ныюць аскепкі,
Ва ўсіх ёсць свая Рэйхстага сцяна,
Дзе кожны пакінуў душы сваёй злепкі.
Ці варта па волі лёсу ісці,
Каб зноў прызнаць непазбежнасць паразы?
Хай сэрца сабе ад жаху трымціць –
На тое ты ўвагу звярні іншым разам.
А покуль – наверх, дзе лунае штандар,
Дзе час застывае ў пачцівай позе,
Дзе вырашыш, хто ты – раб ці змагар,
Чаго ўрэшце варты – паэмы ці прозы!
У кожнага свой Пераможны лік,
Але ж калькулятар тут не патрэбны,
Бо хтосьці ўзняўся да зорак і знік,
А іншы адвечна ўмацоўвае грэблю.
Свидетельство о публикации №115050903540
У мя моя Перамога выплеснулась в "100 грамм для храбрости" на Прозе.ру - рекомендую.
Спасибо Вам!
Евгений Каёткин Воздвиженский 11.06.2015 16:47 Заявить о нарушении
Юрий Игнатюк 11.06.2015 17:48 Заявить о нарушении
Исключительно баланса ради прошу Вас и "Галку" заодно прочесть, рассказ совсем коротенький, чтобы не остался я в Вашей памяти собакою из подворотни :)))
Евгений Каёткин Воздвиженский 11.06.2015 18:48 Заявить о нарушении
http://www.proza.ru/avtor/kayotkin
Евгений Каёткин Воздвиженский 11.06.2015 18:51 Заявить о нарушении