Смех сквозь слёзы
Шукаю выйсце я з таго ганебнага жыцця, якім падаравала мне краіна... адно мо толькі- з забыцця мне ачуняць і зразумець, Радзіма сёння ў агоніі. Чым далей, будзе толькі горш і горш, галеча наступае ўжо на пяты, і толькі шосты мае зранку бутэрброд з ікры, з алею ды з франзускай булкай смачнай. Астатнія ядуць ужо адныя яйкі ўсмятку... яшчэ пакуль, а заўтра і гэтага не будзе... На блюдзе будзе ...ДУЛЯ... і смаж яе, вары, у лядоўню пакладзі на чорны дзень, калі сядзець на месцы будзем пнямі... то і памрэм як майскі пень... пад корань зрэзаны, трухлявы... Яно вам трэба, спадары?
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2015
Свидетельство о публикации №115050804109
Свидетельство о публикации №115050804109
Рецензии