Как часто другом непрощённым ко мне являлся по ночам
Одетый просто, Некто в чёрном, сидел напротив и молчал.
Тогда смотрел заворожённо я на пустующий причал
И ждал коленопреклонённо конца начала всех начал.
Пристала лодка. Неизвестный, поднявшись, вдруг заговорил:
"Готов? Не бойся. Я всё взвесил. Попробуй в такт, на раз-два-три
Сплясать ещё со мною в месте. В каком? Да здесь, у врат зари,
Где первый ангел-провозвестник огнём и градом кровь творил.
Пусть будут сняты семь печатей и солнцем явится жена,
Забудешь ты, что жил некстати, поймёшь, что не твоя вина -
Слеза невинного дитяти, кому никто не дал сполна
Защиты светлой благодати. А дальше. Дальше - тишина..."
08.05.2015
Визуальные ассоциации: Ингмар Бергман "Седьмая печать"(1956)
Аудиальные ассоциации: Flёur "Тысяча светлых ангелов"(2010)
Пляска
© Copyright: Юраан, 2015
Свидетельство о публикации №115050804049
Свидетельство о публикации №115050804049
Рецензии
ო, როგორ ხშირად ვიღაც შავებში, ვით მეგობარი შეუნდობელი,
მსტუმრობდა ხოლმე ღამის წიაღში და ჩუმათ იჯდა თავადაც ბნელი.
მე მას ვუმზერდი გაოგნებული - ბოლო ნავსადგურს სულ მთლად ცარიელს
მუხლმოდრეკილი ველოდებოდი ყველა საწყისის ამ დასალიერს.
............
მოცურდა ნავი. წამოდგა უცხო. და როგორციქნა ხმა ამოიღო:
,,მზად ხარ? თამამად. აბა ნუ მორცხვობ. სცადე, ეს ტაქტი ხომ კარგი იყო.
მოდი ადგილზე ვიცეკვოდ ერთად. სად? აქვე. ახლა.აისის კართან.
აქ ანგელოზი , პირველი, ფერთა სეტყვა-ცეცხლისგან სისხლს ქმნიდა დართა.
.........
დაე გაიღოს შვიდივე კარი და უდრო-უდრო ცხოვრების ბრალი
სულ დაგავიწყოს მზემ თავის ალით. მიხვდე, არავის არა გაქვს ვალი.
რადგან ცრემლი ხარ უმანკო ბავშვის, რომ მიატოვა სულ ყველამ ბოლოს
და წმინდა მფარველს დაეძებს სხვაში. მერე კი. მერე - სიჩუმე მხოლოდ...,,
Тинатин Менабде 09.12.2015 11:37 • Заявить о нарушении
მსტუმრობდა ხოლმე ღამის წიაღში და ჩუმათ იჯდა თავადაც ბნელი.
მე მას ვუმზერდი გაოგნებული - ბოლო ნავსადგურს სულ მთლად ცარიელს
მუხლმოდრეკილი ველოდებოდი ყველა საწყისის ამ დასალიერს.
............
მოცურდა ნავი. წამოდგა უცხო. და როგორციქნა ხმა ამოიღო:
,,მზად ხარ? თამამად. აბა ნუ მორცხვობ. სცადე, ეს ტაქტი ხომ კარგი იყო.
მოდი ადგილზე ვიცეკვოდ ერთად. სად? აქვე. ახლა.აისის კართან.
აქ ანგელოზი , პირველი, ფერთა სეტყვა-ცეცხლისგან სისხლს ქმნიდა დართა.
.........
დაე გაიღოს შვიდივე კარი და უდრო-უდრო ცხოვრების ბრალი
სულ დაგავიწყოს მზემ თავის ალით. მიხვდე, არავის არა გაქვს ვალი.
რადგან ცრემლი ხარ უმანკო ბავშვის, რომ მიატოვა სულ ყველამ ბოლოს
და წმინდა მფარველს დაეძებს სხვაში. მერე კი. მერე - სიჩუმე მხოლოდ...,,
Тинатин Менабде 09.12.2015 11:37 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 24 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.