Не для цябе квітнеюць зноў сады,
Не для цябе бяроз зялёных косы,
І ранніх птушак спеў на ўсе лады,
І ззянне сонца ў вясенніх росах.
Не для цябе лятае матылёк,
Не для цябе зярняткі ў разоры,
І навальнічны дождж ідзе здалёк,
Не для цябе мігцяць у небе зоры.
А для цябе ўсёй радні скруха,
А для цябе матулі галашэнне,
А для цябе братоў тваіх туга,
Сястры малітва аб уваскрашэнні.
Ці адчуваеш ты нашу любоў,
Ці чуеш нашы словы прабачэння,
Ці прыляціць твая душа дамоў,
Каб зноў адчуць спакой і суцяшэнне?
Хай Бог даруе ўсе твае грахі,
Хоць нам здаешся ты зусім бязгрэшным,
Як цёплы мох з бацькоўскае страхі,
Табе зямелька стане ўся да рэшты.
Май, 2012г.
Рэкв ем
© Copyright: Маргарита Губич, 2015
Свидетельство о публикации №115050310717
Свидетельство о публикации №115050310717
Рецензии
Мы плачем об ушедших,
а они молятся о нас на небесах…
Мир Вашему дому, Маргарита!
Кованов Александр Николаевич 09.09.2015 18:30 • Заявить о нарушении
а они молятся о нас на небесах…
Мир Вашему дому, Маргарита!
Кованов Александр Николаевич 09.09.2015 18:30 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.