Бачу я як скрозь туман

 
Ой  вяліка  наша  пушча 
Дзень   ідзеш  і  тры  ідзеш
Дрэваў  тут  такая  гушча
Як  змяя  па  іх  паўзешь
              Дубоў   шмат  і  векавыя
              Разрастаюцца  ў  ёй
              Іх  увідзіш  рот   раскрыяш
              І  любуешся  красой
А  як  пушча  шум  падыме
Загудзіць   і  запяе
Нават   волас  дыбам  стане
Так  яна  цябе    прайме
              А ў гары  ў  страсе  зялёнай
              Пташак   спеў   стаіць   сцяной
              Кожна  дрэва  голас  мае
              І  становіцца  струной
Усіх  гадуе  пушча  корміць
І  людзей  і  шмат  звяроў
Шмат   балот  тут  несканчоных
І  таемных   гушчароў
              А  зімой  калі  мазоры
              У шубе  белай  лес  стаіць
              І  расчуліць   сэрца  ўмее
              Як   з табою гаманіць
Добры  лес, зусім  не  дзікі
Мудры  ён  і  чуць  дзіўны
Лес  гаворыць   яго  мова 
Мае  сэнс  свой  патайны
              Хто  не  быў  у  вялікім  лесе
              Не  чуў  музыкі  лясоў
              Зра   на   свет   ён  нарадзіўся
              Зра  ў  жыццё  гэта  прышоў               
Поры  тыя  залатыя 
І   далёкі   родны   край
Шум  той  пушчы  гоман  хвояў
Маёй   моладасці   рай
              Не   вярнуцца   ім   ніколі
              Бачу  я  як  скрозь  туман
              Гэту  пушчу   сваю   вёску 
              І   балоты  і  курган