Я гляджу, як губляе сябе вясна,
Як становіцца звыклай, панурай,
Бо прышла, калі не зіма,
І не восень была. Не, ты не думай...
Я гляджу, як змяняецца свет.
І блішчаць ліхтары, кранаюцца сетак,
Ты учора згубіў сябе, не?
Паглядзі, колькі ў кактуса дзетак.
Я гляджу, а меня зноў няма,
А гады, быццам дзень, прамінулі.
І чакаю, калі прыйдзе зіма:
Час прыпыніць і усім даруе.
Даруе жорсткасць.
Даруе нянавісць.
Даруе каханне да тых,
каго не павінны кахаць.
Даруе палкасць,
Даруе адданасць,
Таму, што не павінны былі заўважаць.
Мой крок, калі ласка,
Зрабі павольным.
Новы свет
© Copyright: Тина Рац, 2015
Свидетельство о публикации №115042611159
Свидетельство о публикации №115042611159
Рецензии