Любай Дзятлаушчыне

Калі мой шлях жыццёвы абарвецца,
І я з нябёсаў гляну на зямлю,
На той куток,дзе застанецца сэрца,
Куток Радзімы,што аддана так люблю,
Я папрашу:"Усемагутны Божа,
Пачуй малітву аб Радзіме дарагой,
Што згінуць без сляда ніяк не можа,
Звярні сюды лагодны позірк свой!"


Рецензии
Адчуваецца вялікі патрыятызм і любоў да сваёй зямлі!
Цудоўны верш,Ірына,пранікнёны і шчыры!
Усяго добрага і светлага табе,дарагая!
З цяплом!

Лариса Гапеева   23.01.2016 11:14     Заявить о нарушении
Ларыса, прывітанне!) Пажаданні узаемныя. З цяплом.

Ирина Косенкова   24.01.2016 11:22   Заявить о нарушении