Рычард Броціган
Жыву ў дваццатым стагоддзі
Жыву ў дваццатым стагоддзі,
І вось ты ляжыш побач.
Заснуўшы, ты стала няшчаснай.
І нічога не мог я змяніць.
Я быў у роспачы. Твар твой
Настолькі прыгожы, что я не магу
Не апісваць яго, і я не ў сілах
Зрабіць цябе шчаслівай, пакуль
Ты спіш.
_________________________________
Колер як першааснова
К д'яблу каханне
Мне б памерці
ў залацістых тваіх
валасах....
Richard Brautigan
© Copyright: Ирина Вагеро, 2015
Свидетельство о публикации №115041800495
Свидетельство о публикации №115041800495
Рецензии
