Проста

На ручніку звычайны хлеб.
На хлебе тым бялее соль.
Пад ручнікамі хочаш еш,
а хочаш пі,
а не,
- дазволь.

Хай гаспадыня не твая,
але хоць хлеб і соль губі.
Між намі толькі што мяжа, -
з адной тканіны ручнікі.


Рецензии
Адарвi скарынку з хлеба
Соллю сып у гэту рану.
Ручнiкi вязаць не трэба-
Дык не трэба мне падману.
Рукi, што той хлеб трымаюць
Духам з хлеба апалёны!
У гразь знянацку хлеб кiдаюць.
Боты топчуць. Вынiк плённы.

Ольга Маро   20.04.2015 22:07     Заявить о нарушении
Толькі хацеў выкласьці новы верш, і такі водгук. Проста не ведаю, што рабіць зараз. Верш не пра Вас, Вольга. Але мне на гэтым тыдні таксама давялося пераводзіць праз дарогу чалавека супрацьлеглага полу, як і Вам некалі. Пра гэта і верш.

Владимир Кабердин   20.04.2015 22:52   Заявить о нарушении
Зразумела.
Вы мяне лiчыце хiба зусiм тупой.
...Можа i так.

Ольга Маро   21.04.2015 00:27   Заявить о нарушении
Не зусім так. Калі ўжо праз глузд казаць, дык "салодкай парачкай" лічу - мінакамі на дарозе, старэйшым за мяне на 33 гады, і маладзейшым на столькі ж. Калі Вы павольныя, дык разам крочыце, а калі спрытныя, дык самі разумееце. Адная палова з вачэй знікае тады.

Владимир Кабердин   21.04.2015 06:24   Заявить о нарушении
Мяркую, што ў жанчын тое самае, але не 66 гадоў розніцы паміж мінакамі, а ўсяго 32.

Владимир Кабердин   21.04.2015 06:41   Заявить о нарушении
Поняла. Но! Вы не учли, пожалуй, что в пути бывают заминки... и пинки, особенно у тёток.))) Но в целом да, очень весьма.
Порадовали вы мой сонный мозг.)))
На прозе я Неизвестный читатель, если что.)))

Ольга Маро   22.04.2015 09:53   Заявить о нарушении