Стромкую бярозу зачапае вецер,
Для яго-каханую,лепшую ў свеце,
Толькі прыгажуню гэта не кранае,
Дуба кучаравага горача кахае.
Запляла ў галіны промні-таямніцы,
Белы твар абмыла ў вадзе крыніцы.
Дуб залюбавўся,цесна прытуліўся,
У абдымках страсных аб усім забыўся.
А за імі сочыць вецер нешчаслівы.
Стаў зусім шалёны і такі раўнівы!
Цяжкім сном начамі закрывае вочы,
Моцна стогне сэрца,забываць не хоча,
Што яго бярозку зараз дуб мілуе,
Палка абдымае,лашчыць і цалуе.
Закрычаў,заплакаў,паляцеў у поле,
Усю сваю маркоту выпусціў на волю.
Раскідаў каменне,завіхурыў лісце
І знайшоў няшчасны для пакуты выйсце-
Наляцеў на дуб ён ( Розум памуціўся!),
І асілак мёртвы долу паваліўся.
…Веснавое сонца ласкава прыгрэла.
Сэрца для кахання назаўжды змярцвела,
Толькі па бярозе ўсё сцякаюць слёзы…
Не кранае вецер чорнае бярозы.
Рэунасць
© Copyright: Ирина Косенкова, 2015
Свидетельство о публикации №115041711026
Свидетельство о публикации №115041711026
Рецензии
Дурням (дубам) шанцуе, гэта ўсе ведаюць канешне. Але ж дурні і паміраюць разумнейшымі, а гэта значна цяжэй.
Цяжэй, чым дурнем памерці Ўвесь век вучыўшыся . Гэта ўжо не кожны ведае.
Владимир Войтюлевич 30.11.2015 12:04 • Заявить о нарушении
Цяжэй, чым дурнем памерці Ўвесь век вучыўшыся . Гэта ўжо не кожны ведае.
Владимир Войтюлевич 30.11.2015 12:04 • Заявить о нарушении
Прывітанне, дарагі ЗЯМЛЯК!)))Ваш незвычайны водгук-Філасофія жыцця, так думаю))).Надта сур'ёзна.За гэта дзякую АСОБНА.З цяплом і павагай.
Ирина Косенкова 30.11.2015 18:50 Заявить о нарушении
Ирина Косенкова 30.11.2015 18:50 Заявить о нарушении