Проявленное настроение

Няма ўжо пораху ў гнілых парахаўніцах. Упалі ніцма мы... і перад тым, хто чуць вышэй , чым Бог... і хто тут дапаможа? Наперадзе туга, адчай, пусты на зёлках чай і лебяда... ды ну яго ...жыццё такое ...у сраку. Ну вельмі сёння злая я ))) Прабачце, спадарства


Рецензии