Асiна ля шашы Осина у шоссе
Не на паперы,а ў сваёй душы.
Хачу запомніць я цябе такую.
А не з апалым лісцем на шашы.
Уся агнём палаеш ад пачуццяў,
Бо ведаеш,што ў апошні раз.
Яшчэ прыгожая ў асенняй каламуці,
Але даўно падлічаны твой час.
І я прадбачу,што цябе зняважаць
Халодны вецер з праліўным дажджом.
Па твары слёзы горкія размажа
Клін жураўліны восеньскім крылом.
Няшчаснай станеш,кінутай жанчынай
У шэрым свеце гэтай злыбяды.
Прыкрыўшы сорам мокраю галінай,
Застынеш,быццам скамянееш ты.
А я ў барве,дзёрзкую рысую
Не на паперы,а ў сваёй душы.
Хачу запомніць я цябе такую,
А не з апалым лісцем на шашы.
Свидетельство о публикации №115041206515
Дрыжэннем чырвоных лісточкаў, і не толькі.
Далікатная справа бараніць такое адчуванне ад дачаснага пазбаўлення апошняй адзежы.
Вельмі мілагучны і далікатны верш па тэме непажаданай прадвызначанасьці.
З глыбокім сэнсам.
Владимир Войтюлевич 29.10.2015 11:41 Заявить о нарушении
Ирина Косенкова 29.10.2015 19:43 Заявить о нарушении