Лес i мой сум

Бялеюць паркалем бярозы,
Павольна вядуць карагод.
Хто выцірае іх слёзы,
Што ўвесну цякуць кожны год?

Ў цішы падыйду да рабіны.
Галінкай кране галаву:
-Аб чым ты сумуеш,Ірына?
Пачуццяў стрымаць не змагу.

Асіна сябоўкаю блізкай
Пачне пра жыццё гаварыць,
Абдыме,нахіліцца нізка
І лісцем сваім задрыжыць.

Ў цяньку кучаравага клёна
Лягчэй будзе мне сумаваць.
Шапоча мне лес пранікнёна,
Што трэба ўмець выбачаць...


Рецензии
Прыемна чуць праз сваю мову,такия прыгожыя радки.Вялики дзякуй,Ирына!З павагай,Уладзимир.

Владимир Михайлович Крюков   21.02.2016 14:25     Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за прыемныя и чулыя словы.

Ирина Косенкова   21.02.2016 20:13   Заявить о нарушении
Ирочка, что такое "перкаль"? Хочу перевести на укр. с Вашего разрешения...

Лариса Геращенко   18.03.2017 18:52   Заявить о нарушении