Вечаровае
Луг драмаў самотны ад расы.
І вільготнаю была даліна,
Нахіліла жыта каласы.
Маладзік, загнуўшы свае рожкі
Весела над возерам скакаў,
Жоўтыя, намаляваўшы ножкі
Ён разбег на плёсах зноў узяў.
Свидетельство о публикации №115041000514
Владимир Михайлович Крюков 02.01.2017 16:28 Заявить о нарушении