Заябло
Мне здаецца, выйсця ўжо няма,
Бо жыццё – бясконцая турма,
Гэты тэрмін дадзены мне лёсам.
Не паклічу я сяброў за стол:
Не сябры, а ворагі вакол.
Хто не здрадзіў, проста круціць носам.
Страціў я палёту пачуццё.
Што за пакаранне мне - жыццё?
Прысудзіў сябе на глупства гэта.
Думаў, што жыву сярод людзей…
Ну і дзе жыццё? Прабачце, дзе
Тыя людзі? Не памерці – мэта.
Не памерці, проста існаваць,
Як звычайна, жонку цалаваць,
Працаваць, капаць сабе магілу…
Так усё дастала, заябло.
Час жыцця адлічвае табло…
Крок у бок зрабіць не маю сілы.
06.04.2015
Свидетельство о публикации №115040600415
Трагизма нет, а есть усталость
И есть привычка ко всему.
Ведёт безвременная старость
Резцом по сердцу и уму,
Колючей стрелкой циферблата
Дотрагивается до лба.
Что это- грозная расплата
Или законная судьба?
Трагизма нет- семья, работа,
Карьера, дом, хороший друг.
Какая полнота киота!
Как правильно очерчен круг!
Внутри всё верно и убого.
Туман, запал, полёт- вовне.
Но то, что я не взял у Бога,
Он больше не предложит мне.
Автора не знаю.(((
Твой друг добрейшая О!))))
Ольга Маро 15.04.2015 12:38 Заявить о нарушении