Выратавання не шукаю я ад болю –
Навошта боль якая не баліць?
Мы маем ўсе і долю, і нядолю,
Ў нябЁсах жураўлёў, ў руках сініц…
Якая толькі музыка гучала!
Імгненна абарваўся гэты гук.
У той раз ты нечакана змаўчала
І ў неба ўзвіўся гетат чорны крук…
Мяне, як шлюпку ў шторм, кідалі хвалі
І чорным хвалям не было межаў,
Перада мной ужо далІ лежалі
І цішыня без дарагіх словаў.
Шчыміць душа пад белаю кашуляй.
І хай вакол не так ужо штарміць…
Тваё маўчанне у маіх грудзях як кулі
Як цішыню цяпер і чым цяпер спыніць?
Твоё молчание
© Copyright: Мироненко Анатолий Анатольевич, 2015
Свидетельство о публикации №115040310284
Свидетельство о публикации №115040310284
Рецензии
Сначала Вчитывалвсь в слова,потом вдруг поняла это же не укрАинский, не знаю белорусского языка.
Ветрана 06.04.2015 16:12 • Заявить о нарушении
Ветрана 06.04.2015 16:12 • Заявить о нарушении