А акiян кахае сушу

А акіян кахае сушу
Цалуе хваляй берагі
Дзе нашай не было нагі
Пяшчотна адкрывае душу
І боль суцішвае благі!
І ад яго кахання слёзы
Дол убіраюць ў малахіты
Ён к сушы лашчыцца нібыта
Палёў цалуе  валасы
Што зернем залатым наліты


Рецензии