Изноу. 2015
Змяей зашыпела сумненне,
Кавалком у горле застрала,
Смяялась паветрам вясенним.
Жыцця асалода горкая
Не дае адыйци ад сна,
Нибыта прыгожыми зорками
Зайграла на рэчцы вада.
И я не сумую нискольки,
Не заву на дапамогу багоу.
Разбиваюсь на малыя кропли,
И иду па дарозе, изноу.
Ты адкажаш мне на пытанне,
Чаму патрэбна табе?
Разам з расою ранняй,
З дурасцю у хворай галаве....
Свидетельство о публикации №115033105761