Маналог сабакi
Памяркоўна и звычайна воўчыць, лісіць і кацее.
Ад спагады захаваны, забаронены каханнем
казкі прыйдуць да вячэры. Зранку жарта не схаваеш!
Як прыемна, несвядома, адыходзяць у свет твары.
Як прыемна быць знаёмцам тым, хто свет ў далонь трымае.
Так і звычна, да халеры, выбрыкі мяне хапаюць.
Дзесьці каля маёй хаты кружацца і лаюць мары.
Я зачыненыя дзверы гвалтам адкрываць спрабую.
Моцны я, а без падтрымкі атрымання не пачую.
Я даверу не залежу. Я сабака адзін ў хаце.
Час зварушан ўласным часам. "Гаў" - гэта маё багацце!
Свидетельство о публикации №115032709636
Это первое впечатление от стиха - монолога очень симпатичной собачки, которая осталась одна дома.
"Дзесьцi каля маёй хаты кружацца i лаюць мары"(Автор) - класс!!!
"Монолог" удался, - мне понравился!
PS:я кошек только люблю... Но Ваша собака - прелесть!
Жанна Хорольская 06.04.2015 21:22 Заявить о нарушении
Алекс Старостин 10.04.2015 21:29 Заявить о нарушении
Жанна Хорольская 10.04.2015 22:04 Заявить о нарушении
Алекс, с праздником - наступающей Пасхой!
Таня
Жанна Хорольская 10.04.2015 23:08 Заявить о нарушении