Крыж дацягнеш да Галгофы
На сваiх плячах, а потым
Сядзеш побач сутык с богам,
Кроў змяшаўшы з лiпкім потам?
Смерць адпусцiць, як звычайна,
Не адпусцiш - зменай будзеш.
Але ж у постацi астральнай
Не змухлюеш, не змухлюеш...
Твой прыход святлом лiчыўся,
Сутнасць не выносiць болi.
Але ж там хтосьцi памылiўся,
Не вярнуць cвятла нiколi.
Не пачуўшы – не раскажаш,
Няма цябе i крыж твой стыне.
I твар густой крывёю мажуць
Таго, хто быў заўжды ў памiне.
Сяргей Качанаў-Брандт 15.09.2013
Сутнасць калаурота
© Copyright: Сергей Брандт, 2015
Свидетельство о публикации №115032212521
Свидетельство о публикации №115032212521
Рецензии