Ты маеш права не любіць маю зямлю,
Ты маеш права ёй не захапляцца.
Я аб адным толькі цябе малю:
Давай не будзем між сабой страляцца.
Мы побач йшлі праз тысячы дарог,
У адным акопе поплечкі змагалісь.
Тваіх бацькоў, а ты маіх бярог,
Агульных ворагаў мы разам не баялісь.
Мы будавалі БАМ і ДняпраГЭС,
І Цаліну, й Палессе аздаблялі,
Сумесна рухалі савецкі наш прагрэс,
Сыноў сваіх у космас выпраўлялі.
Мы ў госці ездзілі да родных і сяброў,
Нашы сыны і дочкі жаніхалісь.
Мы разам слухалі Кабзона й Песняроў,
Адным рублём паўсюль жа карысталісь.
Нас зараз прымушаюць ваяваць,
Калючым дротам межы гарадзіць.
Мы згодны ўжо Еўропу пацяшаць,
Амерыцы ўсё хочам дагадзіць.
Мы маем права самастойна жыць,
І незалежнасцю сваёю захапляцца,
Давай жа не дапусцім вайне быць,
Давай не будзем між сабой страляцца!
Суседу - славян ну
© Copyright: Маргарита Губич, 2015
Свидетельство о публикации №115031910047
Свидетельство о публикации №115031910047
Рецензии
Хорошо сказано, Маргарита, но кто этот загадочный тип, так не любящий Вашу Родину?
Александр Карпекин 29.04.2015 00:28 • Заявить о нарушении
Александр Карпекин 29.04.2015 00:28 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.