калi бессэнсоунасць

калі нікацінавы голад становіцца асноўным адчуваннем,
і ты не чакаешь спаткання, не чакаеш світання,
табе усё роўна, прачынацца ці не а шостай гадзіне
раніцай, у якой не будзе ні сустрэчаў, ні развітанняў,

памятай, што гэтымі стужкамі многія ўжо хадзілі,
сядзелі, увесь час гледзячы на газдіннік,
бо не было куды прытуліць вочы ад адзіноты і расчараванняў.
але ж пазбягалі стана прытомных зданяў,
але ж не паміралі,
а жылі.

як пазбегнуць бессэнсоўнасці і пустэчы сваіх бадзянняў?


Рецензии