Басня Лебедь, Рак и щука в моём исполнении

Чаму не пішацца занадта длінным
Памфлет з палітыкай што звязаны
Зусім не глінай...
Ён ланцугом жалезным
Сціскае галаву маю...
І вечна аб адвечным
Думаю... ўсё думаю...
Кароткім будзе
Мой чарговы спіч,
І палітычным не зусім,
Лірычным не, таксама...
Наперадзе я бачу
Бездань, яму...
Душа баліць...
І сэрца плача...
А мозг чакае
Зноў і зноў
Гісторыі ўдачу...
Замовіць трэба
Разам ім яе -
Душы пасябраваць
З маімі
Сэрцам,
Мозгам...
І не цягнуць мой
Лёс нямоглы...
У розныя бакі...
 


Рецензии