У нас халадрыга і сыра
і вочы мае не ззяюць,
заціхла, замерзла ліра,
бо рукі пяшчоты не знаюць
Бо недзе далёка-далёка,
ў краю напаўзабытым,
шукае увесь час вока,
дзяўчыну з вачэй малахітам
Я ўвечар пайду на надворак,
ад ветру слязу ўтру,
знайду я на небе між зорак,
яе аднае зару.
Знайду там зару Венеру,
і знойдзе яе яна,
і стренемся позіркам, веру,
дарога бо ім адна!
І болей не трэба інету,
і будзе яна са мной,
і стане святло сусвету,
яднаннем яе са мной!
Знайду у небе зорку Венеру
© Copyright: Станислав Шастак, 2015
Свидетельство о публикации №115030608682
Свидетельство о публикации №115030608682
Рецензии