Басня О лапшичке
На ганку свет стаіць ...рашыць ужо трэба нам ісці куды...назад вяртацца ў гідкае мінулае... наперад крочыць, шчасьце каб знайсці... марудзіць нельга... зомбі болей усё...таўсцее шкло з ілжы і лаянкі...брахня забіла дзіркі ўсе ў мазгу...і звіліны амаль што спраміла... лакшына - зноў асноўнай нашай ежай стала...і на вушах...ужо не здымаецца, зараза... Мяне ўжо гэта так дастала! А Вас, астатніх, спадары?
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2015
Свидетельство о публикации №115030502988
Свидетельство о публикации №115030502988
Рецензии