Гродна

               
Уходжаны  і  старажытны   
Блішчыш ты сягоння  красою
Цябе памятаю я  іншым
Студэнчэскай  светлай парою   
                У памяці плошча  і помнік   
                І вуліца  імя Ажэшка   
                І корпус наш заатэхнічны
                Акадэмічная  вулица,  дзесяць
 І хаткі, стаяць ля акраін   
І брук,  падразмыты дажджамі   
А мы,  маладыя студэнты
Глытаем навуку тамамі   
                Як нам,  за адну пяцігодку
                Яшчэ карпусоў збудавалі   
                І сажанцы,  топаляў стройных
                Студэнты ўсе дружна  сажалі   
Мы бегалі ў Нёман купацца
Заняткі,  падчас,  прапуская 
А Нёман,  як  бацька,  як маці   
Пяшчотна  вадой  нас лаская 
                Як тут нарадзіліся думкі
                Як буду калгас падымаць   
                А потым удзень і ў ночы   
                Я буду ім мысліць і спаць 
Таму і кахаю я Гродна   
Тут перша каханне маё
Дачка нарадзілася Эла 
Тут шчасце пазнаў я сваё
                З далёкіх шчаслівых,  тых пораў
                Прайшло, ужо сорак гадоў
                Квітней,  развівайся  мой горад          
                Адкуль у жыццё  я пайшоў