Карэлія, белыя ночы --
Квяцістых лугоў цішыня!
З табой я сустрэцца ахвочы,
Убачыць твой позірк здаля.
На рэках тваіх маляўнічых
Я чуў Беларусь ля кастра.
Дзяўчынай здалёк яе кліча,
Карэлія, -- думак сястра.
Згублюся у лугах залацістых --
Каханай рамонкаў нарву.
І ў росах бурштынава-чыстых
Любоў да цябе зберагу.
1991
Карэлii
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115022100377
Свидетельство о публикации №115022100377
Рецензии