Так хочацца с табой сустрэцца...
І так шкада званком будзіць,
А серца птушкай дзікай б'ецца
І да цябе ізноў ляціць!
Ляціць к табе як пацалунак
Як ззянне роснае вачей
Як перазвон душэўных струнак
Як жар не выспаных начэй.
Нясе табе ён успамін
Тае, ўжо далёкай стрэчы
Дзе нам на некалкі гадзін
Бог даў прытулак чалавечы!
Свидетельство о публикации №115021906982