Гаспадыня-лiса

                Пятрушка Пятруха,
                Выцягну цябе
                За зялёнае вуха -
                Будзеш на стале!
                У супах ды аладках,
                І чырвоных баршчах
                Такія вось парадкі!
                Яшчэ у рускіх шчах.
                Кропу парасончык
                Вонкава і ў сабе
                Ганарыста фасончык
                Трымае на градзе.
                І морквы парасончык
                Так паспее,
                Быццам жоўтае сонца,
                Што ў небе млее.
                Калабкі капусты
                Ад гаспадыні-лісы
                Уцякаць не пусцяцца
                У зялёныя кусты.
                Таму і мілыя расліны,
                Што дораць нам
                Яду,вітаміны
                І ўцеху вачам.
                І шчыра лісую
                Я перад імі,
                Мяне і такую
                Разумее расліна.
                Не толькі ўночы,
                Калі Купалле грае -
                Кожны дзень у вочы
                Ёй пазіраю.
                Калі ж мятуць снягі,
                Дык градкі дачныя
                У слоікі перайшлі
                І стравы смачныя.
                А часнычок!Які тон!
                Яго прафесія - дэзынфектар,
                А яшчэ ён
                У нас грамадскі лектар.
                Часнок-акадэмік
                І памочніца-цыбуля
                Развіваюць тэму -
                "Хваробе будзе дуля"               
                Гаспадыня-дыня,
                Багаты твой клуначак!
                Ты і сэрца сваё вымеш
                Градкам у даруначак.
                Гаспадыня-ліска,
                Як чалавек усякі,
                Маеш сэрца-міску,
                Поўнае падзякі
                Свайму агароду,
                Раслінкам зялёным,
                І дрэву-радаводу,
                Што расце дома.