Дзе адрадженне? Слоў няма.
Дзе слоўнiкi - ад iншiх слоў атрута?
То, што радзiма аддала,
не трэба iншiх слоу аттуда.
За мовай верш, за мовай набыцце
чагосцi сваяго, утульнага. Прадбачу
таго, што, вогуле, за шляхам дзён
я мару, пашукаю, можа страчу.
Нам не баронаў нада, не князёу.
Нам нада позiрк нескладана ладны.
Жывем у пошуках сваех асноў.
Чагойсь знайшлi, i гэтаму ужо рады.
Як перасвiст ад птушкаў да вясны.
Як зiхаценее ад зарнiц улетку.
Яно прыдзе, благiя сны
iстотай стануць. I спрадвеку
няма нас? У гэты час няма.
Звярнемся да сваёй крынiцы.
Нас многа ў гэты дарма-час,
Але нам ёсць чым ганарыцца.
За гарызонтами нас нет,
але мы ёсць на зло спакусаў.
Накошт iснуе ў свеце змест,
якi не кожнаму да скусу?
Як прыдзе, так яно i так.
За пераблытаннем iстота.
А мы iдзем, як небараки,
i марым на памогу Бога.
Дзе адрадженне?
© Copyright: Олег Митрофанов Пегеот, 2015
Свидетельство о публикации №115020911584
Свидетельство о публикации №115020911584
Рецензии