Калісці быў і я багаты.
Запрашалі ўсіх да хаты.
Сябравалі ўсе тады,
Бо без гэтага-куды?!.
І жылося нам прывольна,
Бо душа былА спакойна.
А цяпер навокал войны,
Сталі людзі неўгамонны.
І няма у хаце шчасця,
Бо згубілі мы багацце
І нерады гэтай страце-
Кулі лётаюць у хаце.
Дзеці гінуць,іх бацькі,
Усё чырвона ад крыві.
Што ж мы робім,сябрукі?!
Вар'яцеем без сям'і...
Дык куды мы ўсе зайшлі
Без кахання,без Любві?
Гукi войнау
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2015
Свидетельство о публикации №115020808259
Свидетельство о публикации №115020808259
Рецензии