Любі,заўсёды будзь любімым,
Хай ліха ўсякае міне,
Страчацца часта немагчыма,
Але ты помні аба мне.
І помні:ёсць зямля такая-
Прыгожы беларускі кут,
Які заўжды цябе чакае,
Радня чакае цябе тут!
Калі на свет ты нараджаўся,
Вайною дыхала зямля,
Ты цудам жыць тады застаўся:
Уратавалі лес,паля.
Малым хаваўся ў балоце,
Ды вёску ты сваю любіў.
Служыць прыйшлося ў марфлоце,
Там дом і шчасце ты набыў!
Жывеш,здаецца,ты далёка,
Ды толькі думкамі ты тут.
Наша любоў,як плынь,глыбока,
Ты помні нас і родны кут!
Помни родны кут
© Copyright: Елена Шульга Сидорко, 2015
Свидетельство о публикации №115020705540
Свидетельство о публикации №115020705540
Рецензии