Ты ведаеш, дзе выйсьце,
калі быў на дне.
але адкуль узяліся сілы
не.
Твая пакута, як вагонь пячэ,
ты ўстаў з кален, адкінуў смутак -
каханьне ў сэрцы прарасьце,
малітвай.
Па венах зноў вясна плыве,
бы па рацэ вянок.
Удыхай вачыма неба:
вольнасьці глыток
перад бітвай....
11-2014,
Менск
Pierad bitvaj biel
© Copyright: Матэ Лакиато, 2015
Свидетельство о публикации №115020609689
Свидетельство о публикации №115020609689
Рецензии