Дзве ружы паядналіся на здымку.
Дзве ружы раскітнелі ў белым сне.
З адной праспаў да раніцы ў абдымках,
Другую на акне зляпіў мне снег.
А людзі кажуць -- сцюжа не для ружаў,
Ды што пярэчыць -- гэта быў не сон.
Дзве ружы ля мяне сягоння кружаць,
Дыктуюць верш з духоўных, шчырых сноў.
ДЗВЕ РУЖЫ
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115020505284
Свидетельство о публикации №115020505284
Рецензии