Гудзіць кожны дзень злосны вецер,
Смуга дастае да нябёс
Народ вакол ходзіць, як млосны ,
Душэ яго горка да слёз
Зямля нашая родная бедная.
Не знойдзе для гэтага слоў:
Чаму зіма наша сырая,
Не радуе снегам сыноў?
Дажджамі народ наш замучан
Чакае ён снег і мароз ---
Мабыць халадзільнік адключан
І льецца вада з паднябёс
Чакаем штодзень завіруху
Мароз няхай паліць наш твар
У дроце гудзіць буйны вецер,
Гайдаючы моцна ліхтар;
Задзьме хай дарогі ўсе снегам
Язды каб нідзе не было,--
Наседзімся удоваль у хаце--
Раней і жыло так сяло
Дажджливая зима
© Copyright: Станислав Тарашкевич, 2015
Свидетельство о публикации №115020410075
Свидетельство о публикации №115020410075
Рецензии