Крывiнка родная мая,
Цябе я бачыла нядоўга,
I частавала дома я,
Чым Бог паслаў… Але ж дарога
Чакае зноў цябе туды,
Дзе радасць працы i вучобы,
Мой слаўны, больш за тры гады
Цябе трымае… Тэрмiн добры,
Каб госцем стаў ты адчуваць
Сябе у Мiнску, на Радзiме –
Сябры зноў будуць сумаваць,
Пiсаць e-mail-ы-пiсьмы: «Дзiме».
I ўсе мы будзем зноў чакаць
Цябе у госцi, родны, шчыра…
Дай Бог табе не забываць,
Што дома шчасце – болей, шырай!
Але, як птах, свой вольны час
Заўжды ты бавiш у палёце…
Ну што ж, сынок, у добры час!
Ляцi шчаслiва… ў самалёце!
Iмкнiся, сын, да тых вышынь,
Што ты ў жыццi сваiм намецiў,
А родны край, азераў сiнь –
Любi мацней за ўсё на свеце!
28.07.2005
Табе, сынок!
© Copyright: Галина Харитоненко Анкута, 2015
Свидетельство о публикации №115020105083
Свидетельство о публикации №115020105083
Рецензии
Дзякуй Богу, сыны нас любяць i шануюць, Светачка. Усiм бацькам такога жадаем.
Удзячна табе, дарагая, за водгук i мудрыя словы!
Галина Харитоненко Анкута 12.04.2016 21:42 Заявить о нарушении
Удзячна табе, дарагая, за водгук i мудрыя словы!
Галина Харитоненко Анкута 12.04.2016 21:42 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.