людзi
Калi наукол нiкога,
Глядзець у вогуль з вышынi
Ды не бачыць бога.
Яны то е! жывыя людзi,
Але спаскудзiу нехта,
Як быццам нехта их прымусiу,
Iсьцi супраць паветра.
Дзе ж ваша счасце?
Дзе ж вашы мары ?
Хто жыцце размалявау,
Вам у чорныя хмары ?
Дзе ж ваша смешка
Што звонка лiлася?
Тольки атрута
у вас засталася.
А я па вулiцы блукаю,
I лiчу лiхтарыкi,
Дабрыню усё шукаю
Ды толькi злыя тварыки...
Свидетельство о публикации №115011508695