Лайдак
Няголен твар,на ім сіняк,
Ля крамы блытауся лайдак.
Ен у людзей прасіу адно,
-Дабауце крыху на віно!
Заскавытау ажно-ура,
Калі на пляжку назбірау.
Дрыжэлі рукі, з горла піу,
Ды не утрымау яе- разбіу.
Язык парэзаны аб шкло,
Лізау віно, што пацякло.
-Што за жыцце,усе не так!
Стаяу аглушана лайдак.
Ен у людзей прасіу ізноу,
-Рубель дабауце на віно!
Свидетельство о публикации №115011502381