Хвароба

 Хвароба

Завяліся ліхаманкі,
У Пятра у рухавіку.
З выхлапное б'е маланка,
Кавалі бы у ім куюць.
Не было б яшчэ і горай,
Так грукоча,чым лячыць?
Нафту хлепча без разбору,
Зверам жудасна рычыць.
Ставіць цешча свой дыягназ,
-Трэ сурок суняць яйком,
-То прыціхне гэта прагнасць,
-Бы у змяі што з'ела лом!
Да знахаркі я у момант,
Без зяленых з ей ніяк,
Зразумеу я на замовах,
Не паедзеш ты дзівак.
Адшпіліу,хоць ад знахаркі,
Нібы мертваму прыпаркі.
На парады ж здатны свет,
Тут і кажа мне сусед:
Моц іскры вядома у гуме,
У цябе ж яна рыпіць,
Драцякі тырчаць бы струны,
Час ужо і замяніць.
Петр да спрэчак не ахвочы,
Абнавіу абудак ей,
А матор рабіць не хоча,
На каленях хоць ты стой.
Петр парады слухаць кінуу,
Хоць і дворнік падказау,
Справа тут не у бабіне,
А у слабенькіх тармазах.
Ну вас усіх да небасхілу,
Петр махнуу яму рукой,
Болей я не маю сілы,
Па маторы б качргой.
Прадзіравіу ен кішэні,
Быу зусім я не скупы,
Усе даляры павыменьвау,
Лепш бы новы я купіу.
А прычына?злева справа,
За бутэльку ,толькі б збыць,
Танны ліу настой на травах,
Ен у бак не з той трубы.