Футравы белы ранак
Хоча сказаць аб нечым:
Глеба праз снег, бы рана
ў бінце халодным, вечным.
Людзі рвуць бінт нагамі,
Топчуць яго з зямлёю:
Рана гніе кругамі,
Мочыць абвяз крывёю.
Ранак зайшоўся смехам
І акрывавіў долю.
Здраднай рукою зверху
Хтосьці закрэсліў волю.
Вiленскiм падзеям
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115010805512
Свидетельство о публикации №115010805512
Рецензии